Ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Πριγκηποννήσων κυρός Ιάκωβος (κατά κόσμο Χαράλαμπος) Σωφρονιάδης γεννήθηκε στην περιοχή Φερίκιοϊ Κωνσταντινουπόλεως την 14ην Μαρτίου 1947 από γονείς, τον Ιωάννη και την Θεοπούλαν, το γένος Θαλή.
Την πρώτη εκπαίδευση έλαβε στο δημοτικό σχολείο του Κεντρικού Παρθεναγωγείου (1954-1960). Μετά συνέχισε στο Ζωγράφειο Γυμνάσιο 1960-1963. Στη συνέχεια εισήχθη στην Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης (1963-1970), από την οποία αποφοίτησε το έτος 1970, με την υποβολή της εναίσιμης πτυχιακής διατριβής: «Σχέσεις Ορθοδόξου και Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας κατά τον Κ´ Αιώνα». Κατά το τελευταίο έτος της φοιτήσεως του στην Σχολή, την 14ην Σεπτεμβρίου 1969 χειροτονήθηκε στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Άνω Νέας Σμύρνης των Αθηνών διάκονος υπό του Σχολάρχου της Ιεράς Θεολογικής Σχολής της Χάλκης Μητροπολίτου Σταυρουπόλεως Μαξίμου Ρεπανέλλη, λαβὼν το όνομα του γέροντος του, Μητροπολίτη Ικονίου Ιακώβου Στεφανίδου, και όντας επί ένα έτος ως τελειόφοιτος υπηρέτησε ως διάκονος εις το Ναόν της ΙΘ Σχολής και στους Ιερούς Ναούς της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως και των παρακείμενων σε αυτή Ιερών Μητροπόλεων. Γνώριζε τις γλώσσες αγγλική, ελληνική και τουρκική.
Μετὰ την αποφοίτηση του, εισήλθε το έτος 1970 στην Πατριαρχική Αυλή όταν Οικουμενικός Πατριάρχης ήταν ο μακαριστός Αθηναγόρας (1948-1972) όπου και υπηρέτησε αρ-χικά ὡς πατριαρχικὸς διάκονος και στη συνέχεια εισηγητής του Οικουμενικού Πατριάρχη.
Εν τω μεταξύ υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία στον στρατό της Τουρκίας, την περίοδο 1972-1973 (18 μήνες). Στην διάρκεια αυτής στην πόλη Μπαγμπούρτ, εμψύχωνε όλους τους ομογενείς που υπηρετούσαν μαζί του.
Το έτος 1973 διορίσθηκε υπό της Ιεράς Συνόδου Κωδικογράφος αυτής, το δε έτος 1974 Υπογραμματέας της Ιεράς Συνόδου, αναλαμβάνοντας και τις γραμματείες πολλών συνοδικών επιτροπών.
Ως Υπογραμματέας της Ιεράς Συνόδου συνόδευσε την υπό τον μακαριστό Μητροπολίτη Χαλκηδόνος Μελίτωνα Πατριαρχικὴν Αντιπροσωπείαν, η οποία επισκέφθηκε κατά το έτος 1975 την Εκκλησία της Ελλάδος, εκτελώντας χρέη γραμματέως κατά τις γενόμενες διαβουλεύσεις επὶ του θέματος της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου.
Το 1975 συνόδευσε τον ίδιον Μητροπολίτη στην Γερμανία, διά τα εγκαίνια της νέας Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας. Τον Σεπτέμβριο του 1979, ως Υπογραμματέας συνόδευσε την πατριαρχική εξαρχία, αποτελούμενη από τους μητροπολίτες Σταυρουπόλεως Μαξίμου, Πριγκηποννήσων Καλλινίκου και Δέρκων Κωνσταντίνου στο Άγιον Όρος διά την επίλυση σοβαρών εκκρεμοτήτων. Την 28ην Φεβρουαρίου 1984 προήχθη σε Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου, όπου επέδειξε από της θέσης αυτής άκρα φιλοτιμία και αφοσίωση στα καθήκοντα του. Την Κυριακή της Ορθοδοξίας, 11 Μαρτίου 1984, χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό, κατά την καθιερωμένη Πατριαρχική και Συνοδική θεία λειτουργία, προεξάρχοντος του μακαριστού Οικουμενικού Πατριάρχη ΚΠόλεως Δημητρίου, μετὰ των ιεραρχών Ίμβρου και Τενέδου Φωτίου, Σταυρουπόλεως Μαξίμου, Κολωνίας Γαβριήλ, Θυατείρων καὶ Μ. Βρετανίας Μεθοδίου, Πριγκηποννήσων Καλλινίκου, Μελιτηνής Ιωακεὶμ και Φιλαδελφείας Βαρθολομαίου.
Στη συνέχεια ὁ Οικουμενικός Πατριάρχης ἀπένειμεν εις τὸν «νεωστὶ χειροτονηθέντα πρεσβύτερον, κατὰ τὴν τάξιν, τὸ όφφίκιον τοῦ ἀρχιμανδρίτου τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας». Ως τμηματάρχης διηύθυνε την υπεύθυνη και σημαντική αυτή θέση και τα προς αυτή συνδεόμενα γραφεία. Ως Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου συνόδευσε τον Οικουμενικό Πατριάρχη Δημήτριον στα επίσημα ταξίδια Αυτού στην Ελλάδα και την Πολωνία.
Ἡ Εκκλησία επιβραβεύοντας τις υπηρεσίες του τον προήγαγε την 19ην Δεκεμβρίου 1987 ως Μητροπολίτη (τιτουλάριο) Λαοδικείας. Η εις Αρχιερέα χειροτονία του τελέσθηκε εις τον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου την Παρασκευή 25ην Δεκεμβρίου 1987, εορτή Χριστουγέννων, προεξάρχοντος του Οικουμενικού Πατριάρχη Δημητρίου, μετὰ των ιεραρχών Ροδοπόλεως Ἱερωνύμου, Σταυρουπόλεως Μαξίμου, Πριγκηποννήσων Συμεών, Κολωνίας Γαβριήλ, Πέργης Ευαγγέλου, Λύστρων Καλλινίκου, Μελιτηνής Ιωακείμ, Φιλαδελφείας Βαρθολομαίου, Τυρολόης καὶ Σερεντίου Παντελεήμονος. Εν ενεργεία Μητροπολίτης την 13ην Οκτωβρίου 1994, του ανετέθη ἡ εποπτεία των ιερών ναών της περιφερείας Φαναρίου και Κερατίου Κόλπου της Πόλεως. Ήδη, απὸ του 1973, επὶ της Πατριαρχίας του ΚΠόλεως Δημητρίου (1972-1991) αδείᾳ της Εκκλησίας, ορίσθηκε αντιπρόσωπος και πρόεδρος του Σιναϊτικού Μετοχίου του Άγιου Ιωάννου του Προδρόμου στο Φανάρι.
Διατέλεσε μέλος της Ιεράς Συνόδου, κατά διαστήματα (από της 4ης Σεπτεμβρίου 2000) και των συνοδικών επιτροπών: Εξελεγκτικής Εφορίας της Ιεράς Μονής της Αγίας Τριάδος Χάλκης. Των ιδρυμάτων του Οικουμενικού Θρόνου στο Εξωτερικό. Του διαλόγου μετά των μη Χαλκηδονίων εκκλησιών. Του Αγίου Όρους. Της εκδόσεως του ημερολογίου, ως πρόεδρος.
Κατά την 15ετή περίοδο της εποπτείας του στην ορισθείσα σε αυτόν εκκλησιαστική περιοχή του Κερατίου Κόλπου επέτυχε την ανανέωση όλων των εκεί ναών (και των παρακειμένων εις αυτούς κτισμάτων) καθώς και του Σιναϊτικού Μετοχίου, το οποίο βρισκόταν υπό κατάρρευση.
Επέδειξε δε ιδιαίτερη μέριμνα προς τους άπορους της ανωτέρω αναφερόμενης περιοχής, παρέχοντες σε αυτούς βοηθήματα, ρουχισμό,
τρόφιμα κτλ., ενισχύοντας δε παντοιοτρόπως το έργο των εκεί δραστηριοποιούντων φιλόπτωχων αδελφοτήτων.
Από το έτος 1988, κατόπιν συνοδικής αποφάσεως, εκπροσώπησε, το Οικουμενικό Πατριαρχείο και προέδρευσε στην Πόλη ειδικής επιτροπής, στην οποία συμμετέχουν αντιπρόσωποι όλων των στην Πόλη χριστιανικών δογμάτων και συζητούνται θέματα κοινού ενδιαφέροντος. Ὁ μητροπολίτης Ιάκωβος συνόδευσε την Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίον σε διάφορα ταξίδια Αυτού στο εξωτερικό:
Ρωσία, 10 - 19 Ιουλίου 1993.
Ρουμανία, 26 - 31 Οκτωβρίου 1995.
Η.Π. της Αμερικής, 19 Σεπτεμβρίου - 18 Οκτωβρίου 1997.
Αθήναι, Ελλάς, 29 Σεπτεμβρίου - 2 Οκτωβρίου 2002.
Προέστη διαφόρων εγκαινίων ιερών ναών στην Ευρώπη και την Ελλάδα, έδωκε πολλές διαλέξεις στην Κωνσταντινούπολη και το εξωτερικό και μετέσχε διαφόρων διεθνών συνεδρίων.
Από το έτος 1988 υπήρξε ὁ πρωτοπόρος των κατ᾽ έτος προσκυνηματικών ταξιδιών και θείων λειτουργιών στην Αδριανούπολη (επὶ επτά συναπτά έτη), στο Αϊβαλί (Κυδωνίες) - Μυτιλήνη (επὶ εννέα συνεχή έτη) στις επτά Εκκλησίες της Αποκαλύψεως (επί πέντε χρόνια την μία μετά της άλλης), σε διάφορες μονές της Ελλά-δος, στο Θεοβάδιστο Όρος Σινά, κλπ.
Κήρυξε από του άμβωνος του Πάνσεπτου Πατριαρχικού Ναού του Αγίου Γεωργίου καὶ άλλων ναών, εις την ιερά Αρχιεπισκοπή ΚΠόλεως καὶ των παρακειμένων σε αυτήν ιερών μητροπόλεων, καθώς και στο ε-ξωτερικό.
Ήδη από των πρώτων ετών της στην πατριαρχική αυλή υπηρεσίας του (1970-) άρχισε και το συγγραφικό του έργο, δημοσιεύοντας άρθρα, μελέτες, μονογραφίες, διαλέξεις, λόγους, κηρύγματα, ομιλίες, που έχουν δημοσιευτεί στον ημερήσιο τύπο της Πόλης, σε περιοδικά του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του εξωτερικού, σε συλλογικούς τόμους, άλλα και πολλά αυτούσια.
Την 25ην Ιουνίου 2002 προήχθη στην Ιερά Μητρόπολη Πριγκηποννήσων. Η ενθρόνιση του έλαβε χώρα στον Ιερὸν Μητροπολιτικὸν Ναὸν του Αγίου Δημητρίου το Σάββατο 13 Ιουλίου 2002, παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη ΚΠόλεως κ.κ.Βαρθολομαίου Α’.
Αμέσως μετά την ανάληψη των εκεί ποιμαντορικών καθηκόντων του κατέβαλε προσπάθειες και ανακαι-νίσθηκαν ὁ προαναφερθείς ιερός Μητροπολιτικός ναός, ὁ ιερός ναός της Παναγίας Πριγκήπου και στο ίδιο νησί μέγαρο της ιεράς μητροπόλεως Πριγκηποννήσων και ὁ ιερός ναός του Αγίου Ιωάννου του Προ-δρόμου στην νήσο Αντιγόνη.
Έχει τιμηθεί με τα παράσημα των Εκκλησιών Ιεροσολύμων, Ρωσίας, Ρουμανίας, Ελλάδος, Πολωνίας και τις Ιεράς Μονής Σινά.
Το έτος 2011 εξελέγη «Αντεπιστέλλον Μέλος του Ιστορικού Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός» και πρόσφατα είχε αναγορευθεί Επίτιμος Διδάκτωρ του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.