Πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο Κωνσταντινουπολιτών η εκδήλωση μνήμης για ένα εξαίρετο Κωνσταντινουπολίτη τον αείμνηστο πατέρα Δοσίθεο κατά κόσμον Χρήστο Αναγνωστόπουλο.
Την εκδήλωση μνήμης συντόνισε ο Γενικός Γραμματέας της Οι.Ομ.Κω. Νικόλαος Αναγνωστόπουλος ο οποίος στην εισαγωγή του διάβασε το βιογραφικό του εκλιπόντα και στη συνέχεια ανάγνωσε το πολύ θερμό μήνυμα της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου Α’. Η εισαγωγή του Ν. Αναγνωστόπουλου ήταν ως εξής: Ο αείμνηστος γεννήθηκε το 1941 στην Χαλκηδόνα της Κωνσταντινούπολης, μαθήτευσε στην Μεγάλη του Γένους Σχολή και στη συνέχεια στο Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κωνσταντινούπολης. Αναγκάστηκε να διακόψει την εκπόνηση της διδακτορικής του διατριβής στο ίδιο Πανεπιστήμιο έχοντας γίνει στόχος εθνικιστών φοιτητών και υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία ως έφεδρος αξιωματικός την περίοδο 1965-67. Με το κλίμα που επικρατούς κατά των Ελλήνων της Πόλης εκπατρίστηκε και μετέβη στην Γερμανία όπου ερ-γάστηκε ως ερευνητής για πολλά χρόνια. Παλιννόστησε στην γενέτειρά τους και χειροτονή-θηκε προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες στο Οικουμενικό Πατριαρχείο μέχρι την εκδημία του το φθινόπωρο του 2018. Ακολούθως ο συντονιστής ανέγνωσε την Πατριαρχική επιστο-λή που ήταν πολύ συγκινητική. Ο Παναγιώτατος μεταξύ άλλων ανέφερε: «Ο μακαριστός π. Δοσίθεος εγνώριζε την σημασίαν της διασώσεως των πατρογονικών παραδόσεων, των ζωτικών αξιών και του πολιτισμού του Γένους, δια την επιβίωσιν της Ομογένειας εν τη ιστορι-κή κοιτίδι αυτής, και τον κομβικόν ρόλον του Οικουμενικού Θρόνου δια την διατήρησιν της ιδιοπροσωπίας μας..»... «ο π. Δοσίθεος είχε γνώσιν και συναίσθησιν της ευθύνης και του μεγέθους του προνομίου να ανήκη εις τον ιερόν κλήρον της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας και να διακονή την καλήν εν τω κόσμω μαρτυρίαν αυτής και την οικουμενικήν αποστολήν της».
Ο συντονιστής ενημέρωσε το κοινό ότι ο π. Βησσαρίων που είχε προγραμματίσει την συμμετοχή του λόγω σοβαρού οικογενειακού προβλήματος υγείας εμπόδισαν την συμμετοχή και εκφράζοντας την λύπη του για αυτό εξέφρασε την αγάπη του στην μνήμη του αείμνη-στου π. Δοσίθεου.
.
Ο πρώτος ομιλητής π. Σταύρος Κοφινάς στον πολύ μεστό λόγο του ανέφερε την τυχαία συνάντηση του με τον μακαριστό το 2003 σε μια επίσκεψή του στο Οικουμενικό Πατριαρχείο εντός του Πάνσεπτου Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου. Του είχε κάνει εντύπωση όταν ρώτησε σε ιερωμένους της Πατριαρχικής Αυλής να μάθει το όνομα του έλαβε την απάντηση: «Αυτός είναι ο π. Δοσίθεος. Είναι ξένος. Τώρα ήρθε εδώ και είναι από την Γερμανία, ξένος, αλλά είναι απ’ εδώ… δηλαδή Κωνσταντινουπολίτης». Ο ομιλητής τόνισε την ξεχωριστή κοσμοθεωρία του π. Δοσίθεου από το συνηθισμένο εκκλησιαστικό κλίμα της Πατριαρχικής Αυλής αναφέροντας τα ακόλουθα: «Εξίσου, σ’ ένα μεγάλο ποσοστό, είχε ένα διαφορετικό κίνητρο να υπηρετήσει τον Οικουμενικό Θρόνο. Παιδί της Πόλης, διακεκριμένος βιολόγος, ερευνητής στην Γερμανία, γύρισε στην Πόλη που αγαπούσε και νοσταλγούσε καταθέτοντας τον εαυτόν του με αυταπάρνηση στην Μητέρα Εκκλησία….» Σε άλλο σημείο O π. Κοφινάς ανέφερε: «O π. Δοσίθεος ήταν ένας γνήσιος και πράος μαθητής και απόστολος του Χριστού που έγινε ένας αλιεύς ανθρώπων. Ήταν ένας έμπιστος φίλος, ένας πονετικός ποιμένας με απόλυτη αφοσίωση στον αρχιποιμενάρχη, τον Οικουμενικό Πατριάρχη. …» Στο τέλος ο π. Σταύρος Κοφινάς απευθυνόμενος στον μακαριστό είπε:
«Αδελφέ μου π. Δοσίθεε, δεν επέτρεψε ο θεός να σε δω πριν φύγεις από τη Πόλη και από αυτή την επίγεια ζωή. Δεν μπορώ να σου τηλεφωνήσω πια για να μοιραστούμε τις χαρές και τους καημούς μας. Τώρα όταν πηγαίνω στην Πόλη ακόμη σε αναζητώ για να τα πούμε αδελφικά – στα μέρη που σε εύρισκα παλιά. Πολλοί λένε ότι η Ρωμιοσύνη στην Πόλη χάνεται και πεθαίνει, ότι είναι μια Πόλη που έχει μόνο μνήμες. Ασε τους να λένε. Για μένα η Πόλη και η Ρωμιοσύνη παραμένει ζωντανή επειδή η παρουσία σου είναι ακόμα εκεί, αόρατη αλλά φανερή. Θα μείνει ζωντανή διότι η αγάπη σου για αυτήν είναι διαχρονική και η φιλία σου και η στοργή για μας που έχουμε μείνει πίσω θα παραμείνει φλογερή, ατελεύτητη και αξέχαστη».
Ακολούθησε η διαδικτυακή σύνδεση με το Φανάρι όπου οι δυο ομιλητές ο π. Ιωακείμ Μπίλης, αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου και ο καθηγητής Ιωάννης Ντεμιρτζόγλου, Διευθυντής της Ζωγραφείου Σχολής και Άρχων της Μ.τ.Χ.Ε. μίλησαν στην εκδήλωση. Ευτυχώς η σύγχρονη τεχνολογία προσέφερε την δυνατότητα αυτή. Ο π. Ιωακείμ τόνισε με-ταξύ πολλών άλλων την εξαίρετη προσωπικότητα του π. Δοσίθεου που συνδύαζε την πολιτισμική παράδοση της Ελληνικής Παιδείας, της Χριστιανικής Κοσμοθεωρίας και τον Ευρωπαϊκό Ορθολογισμό. Εξήγησε ο ίδιος ομιλητής το εξαίρετο ποιμενικό έργο του π. Δοσίθεου στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου προπόδων Ταταούλων και την σύνδεσή του με το εικοσιπεντεμαλές ποίμνιό του που στις αρχές του 1960 αριθμούσε 5.000. Επίσης ο π. Ιωακείμ τόνισε την μεγάλη προσφορά του π. Δοσίθεου προς τον Οικουμενικό Θρόνο.
Ο δεύτερος ομιλητής από την Κωνσταντινούπολη ο Καθ. Ιωάννης Ντεμιρτζόγλου ξεκίνησε την ομιλία του με το πώς γνωρίστηκε το 1985 όταν ως μέλος του Ερασιτεχνικού Θεατρικού Ομίλου της Πόλης είχαν μεταβεί στην Φρανκφούρτη. Στη συνέχεια είχαν τακτική επικοινω-νία. Ανέφερε ο Διευθυντής την άριστη συνεργασία που είχαν όλα τα χρόνια πριν και μετά από την παλιννόστηση του αείμνηστου στην Πόλη από την Γερμανία. Ανέφερε επίσης ανα-μνήσεις του από την Χαλκηδόνα από όπου ο ίδιος όπως και ο π. Δοσίθεος καταγόταν.
Ακολούθησε η ομιλία της Νίκης Σταυρίδη για το λογοτεχνικό έργο του π. Δοσίθεου, αυτό που έχει εκδοθεί μέχρι τώρα, από τις εκδόσεις Ιστός της Πόλης. Πρόκειται για τα έργα «Το τέλος της μπαλάντας» (2016) και «Αναβολές και κατήφοροι» (2012) τα οποία αποτελούν μέρος μιας τετραλογίας. Τα έργα αυτά περιγράφουν, καταγράφουν και αναλύουν με ανεπανάληπτο τρόπο τη ζωή και τους προβληματισμούς των Ρωμιών της Πόλης στο β' μισό του 20ού αιώνα, τότε που υπέστησαν και έπρεπε να αντιμετωπίσουν όλα τα γεγονότα που οδήγησαν στον ξεριζωμό τους από την Πόλη.
Ο τελευταίος ομιλητής ο Δρ. Γεώργιος- Σπύρος Μάμαλος στην πολύ συγκινητική ομιλία του επίσης ξεκίνησε με το πώς γνωρίστηκε με τον π. Δοσίθεο τον Νοέμβριο του 2005 στην Ευαγγελίστρια Προπόδων Κουρτουλούς και στο Φανάρι. Η γνωριμία υπήρξε το ξεκίνημα μιας μακράς φιλίας. Ανέφερε ότι είχαν πολύ συχνή επικοινωνία μιλώντας για δεκάδες θέματα. Τόνισε ο ομιλητής: «Ήταν ένας απολύτως σοβαρός άνθρωπος που αντιμετώπιζε το οποιοδήποτε θέμα με την σοβαρότητα που άρμοζε ακόμα και αν επρόκειτο για ζητήματα μη σπουδαία, απλά, καθημερινά, ελαφρά...», όπως επίσης : «Ήταν φυσικομαθηματικός, τόσο η θετική κατεύθυνση που είχε σπουδάσει όσο και η ευρωπαϊκή εμπειρία του του είχε δώσει και ένα άλλο χάρισμα: Να μεταδίδει αυτό που ήθελε να πει αυτούσιο απογυμνωμένο από φιοριτούρες και περιττές περιγραφές. Καταλήγοντας ο Δρ. Μάμαλος είπε:
«Με τον πατέρα Δοσίθεο μιλήσαμε πολλές φορές για τον θάνατο. Αναρωτιόταν: Για να κατανοήσουμε τον θάνατο θα πρέπει πρώτα να γνωρίζουμε αν η ψυχή σκέφτεται. Πίστευε ακράδαντα στο απέραντο έλεος του Θεού προς τον άνθρωπο σε σημείο να μου πει μια φορά πως κατά τη γνώμη του κόλαση δεν υπήρχε…
Το αποτύπωμα γίνεται πηγή έμπνευσης, με το ύφος, το ήθος, τον τρόπο που υποδηλώνει γενναιοδωρία, κοινωνία και επικοινωνία. Οι άνθρωποι που γνωρίζουμε αφήνουν πάντα λίγο από τον εαυτό τους μέσα μας. Οι Ιταλοί λένε: “όποιος βρίσκει ένα φίλο βρίσκει έναν θησαυρό”».
Η εκδήλωση έκλεισε με την 15 λεπτή προβολή μαγνητοσκοπημένης συνέντευξης του π. Δοσίθεου στην οποία μιλούσε για την ιστορία του Ιερού Ναού Ευαγγελίστριας προπόδων Ταταούλων.